Projekt
2015 - wyróżnienie honorowe
Organizator
Fundacja „Pamięć i Przyszłość”
Lokalizacja
teren po zachodniej stronie Muzeum Historii Żydów Polskich, Warszawa
Zespół
Michał Adamczyk, Piotr Musiałowski, Paulina Pankiewicz
Współpraca
Krzysztof Nowotka
Skojarzenia, których obszar eksplorowaliśmy w pracy nad koncepcją upamiętnienia, dotyczą ratunku rozumianego jako ofiarowanie schronienia. W prezentowanej pracy konkursowej ideowym zapisem schronienia staje się szczelina. Jest ona zrealizowana jako długie i wąskie pęknięcie w terenie przyległym do Muzeum Historii Żydów Polskich.
Na poziomie dosłownym jest interpretacją aranżowanych podczas okupacji, schowków, miejscem dającym ukrycie, cień bezpieczeństwa i nadzieję przetrwania. Na poziomie symbolicznym to pęknięcie - "szczelina w rzeczywistości", które pochłonęło cały bogaty świat narodu żydowskiego.
Scenariusz doświadczenia
W pierwszej kolejności odbiorca widzi szczelinę. Odkrywa wydłużone pęknięcie, które poprzez iluzję spowodowaną użyciem luster na jednej ze ścian, potęguje wrażenie istnienia przestrzeni, ukrytej pod powierzchnią terenu.
Jest ono ideowym zapisem schronienia, w którym bardziej odczuwamy - niż widzimy - czyjąś obecność, poprzez obserwację ruchu, światła i cienia, fragmentarycznych odbić użytkowników, uzyskanych za pomocą zmiennej powierzchni luster i światła operującego nad powierzchnią posadzki.
Następnym krokiem jest przeżycie kulminacji doświadczenia. W miejscu najwyższym i najwęższym geometria powierzchni zwierciadła staje się pionowa.
Po raz pierwszy widzimy pełen, niezniekształcony obraz. Jest to obraz nas samych. Konfrontacja z własnym odbiciem w kontekście odbytej drogi jest doświadczeniem, które umożliwia spotkanie z wcześniej jedynie przeczuwaną obecnością.
Dochodzi do spotkania Ratującego z Ocalonym. Okazuje się, że mogą być tą samą osobą.
